воскресенье, 26 июля 2009 г.

უაზრო სულის განწყობა, ფიქრები არაფერზე.
ტუალეტში ჯდომისას, უსმენ კრანიდან ჩამოცვენილი წვეთების რითმულ და ქაოსურ აფეთქებას. ისინი ასე მიზანდასახულად მოფრინავენ და მერე უჩინარდებიან თავის აჩრდილებთან ერთად.
აქ შენ გძნობ თავს განმარტოვებულად, დაცულად, მოწყვეტილად ყველასგან და ყველაფრისგან. თითქოს შენს ბუნაგში ხარ. მაგრამ ძალიან ხშირად არღვევენ ამ სიმშვიდეს, თავს გესხმიან, შემოსვლა უნდათ, მისი დაპყრობა, დაპატრონება, კარები ჩამოაქვთ, რადგან ეს შენი ბუნაგი კი არა, საერთო საპირფარეშოა...
ყოველთვის ასეა – რაც შენთვის ძვირფასი, მშვიდი და ახლოა, არაფერი არ არის შენი.
როგორც ამბობს მ.პეტრიკი " თქვენ არაფერი არ გეკუთვნით, თქვენი ტრუსიკიც კი!"